Kobe Vanroy vertrekt vanuit uitspraken over jongeren met autisme. “Hij wil geen stappenplan aannemen” of “Hij wil alles alleen op zijn manier doen!”. Die uitspraken worden gedaan over jongeren met autisme, door hun ouders en leraren. Vanuit autistisch denken verklaart Kobe Vanroy het gedrag achter de uitspraak. Hij betrekt de autistische manier van waarnemen, maar ook ‘gewoon’ pubergedrag. Zo komt hij tot mogelijke verklaringen van het lastige gedrag van de jongere met autisme. Vanuit die verklaringen stelt hij twee te volgen sporen voor. Enerzijds geeft hij tips voor het aanpassen van de omgeving aan de persoon met autisme. Anderzijds maakt hij duidelijk welke vaardigheden jongeren zelf kunnen leren. Doorheen het hele boek wordt duidelijk dat er in autisme geen ‘one size fits all’ – oplossingen zijn. Naar elk beschreven gedrag wordt met een andere, inspirerende blik gekeken. De zoektocht naar mogelijke oorzaken en oplossingen wordt gepresenteerd als een boeiende uitdaging.

Veel van de maatregelen die Kobe Vanroy voorstelt, komen niet alleen ten goede van mensen met autisme. Duidelijke doelen stellen bijvoorbeeld, en die doelen helder communiceren naar alle leerlingen in de klas, is voor iedereen een meerwaarde. Zo komt Vanroy bij de principes van UDL (Universal Design for Learning). Naast de theorie over UDL vind je op de website van het SIHO een heleboel ICT-tools die helpen om je lessen aan te passen.

Meer aandacht voor de moeilijkheden die mensen met een leerstoornis of ontwikkelingsprobleem ervaren, is zeer positief. We moeten er wel op letten dat we oog blijven hebben voor de aspecten van het leven die goed gaan. Of die aspecten zich op school afspelen, of daarbuiten, maakt eigenlijk niet zo veel uit. Andere mensen (medeleerlingen, leraren of ouders) moeten zeker blijven zien dat autisme niet gelijk staat aan enkel beperkingen !