Dit boek van 68 pagina’s beschrijft, vanuit een rechtstreekse bevraging, hoe artsen die zelf dyslexie hebben met deze handicap omgaan in hun werksituatie en welke hun ervaringen waren in hun studietijd. Deze bevraging, aangevuld met literatuurstudie, leidt tot interessante inzichten, waarin vooral heel duidelijk wordt dat dyslexie niet alleen als beperking hoeft te worden gezien. Dyslectici verwerken informatie op een andere wijze dan gebruikelijk, en dat blijkt niet noodzakelijk slechter te zijn. In de beroepssituatie van een arts kan dat vaak zelfs een voordeel zijn. Je kunt dus een deskundige arts worden als je dyslexie hebt. Toch moeten studenten in de opleiding vaak opboksen tegen vooroordelen en niet-aangepaste onderwijsmethodes en evaluatiewijzen. De ondervraagde artsen koppelden aan hun negatieve ervaringen nuttige tips, die door de auteurs klaar en duidelijk worden weergegeven.